Υπάρχει περίπτωση το παιδί σας λόγω της λεύκης να έχει ήδη χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πέρα απ’ αυτό ο εκφοβισμός ή bullying μπορεί να τον/την κάνει να σκεφτεί το χειρότερο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο εκφοβισμός μπορεί να κάνει το παιδί σας να μισήσει τον εαυτό του ή ακόμη και να το ωθήσει σε ακραίες πράξεις.

Πολλά παιδιά είναι θύματα εκφοβισμού στο σχολείο, αλλά το κρατάνε κρυφό. Έτσι, για να καταλάβετε αν το δικό σας παιδί είναι θύμα εκφοβισμού, πρέπει να γνωρίζετε τί πρέπει να προσέξετε. Επομένως, εάν μεγαλώνετε ένα παιδί με λεύκη, σας παραθέτουμε το σωστό τρόπο να αντιμετωπίσετε τον εκφοβισμό.

Να γνωρίζετε τους διαφορετικούς τύπους εκφοβισμού.

Υπάρχουν τρεις τύποι εκφοβισμού: σωματικός, λεκτικός και συσχετιστικός. Ο σωματικός εκφοβισμός περιλαμβάνει κλωτσιές, τσιμπήματα ή χτυπήματα κάποιου ή την κλοπή των αντικειμένων του. Ο λεκτικός εκφοβισμός είναι η χρήση των λέξεων για να πληγώσουμε, να εκφοβίσουμε ή να προσβάλουμε κάποιον. Ο συσχετιστικός εκφοβισμός είναι πιο πολύπλοκος. Σ’ αυτό το σενάριο, ο εκφοβιστής θα πείσει τους άλλους να απορρίψουν, να πληγώσουν ή να κακοποιήσουν το θύμα.

Τα παιδιά που πάσχουν από λεύκη υπόκεινται συχνά σε λεκτικό εκφοβισμό. Συχνότερα είναι τα σχόλια για το μοτίβο της λεύκης τους, για τους προγόνους τους και την προσωπικότητά τους. Από τη στιγμή που τα παιδιά δεν έχουν πάντα συνείδηση μιας τόσο πολύπλοκης αυτοάνοσης διαταραχής όπως η λεύκη, υποθέτουν ότι είναι μεταδοτική και αξιοποιούν στο έπακρο το λεκτικό εκφοβισμό.

Αναζητήστε τα σημάδια

Το πρώτο πράγμα το οποίο πρέπει να παρατηρήσετε είναι αν υπάρχει αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού σας. Το παιδί που πέφτει θύμα εκφοβισμού συχνά δε θα αποκαλύψει τί του/της συμβαίνει από φόβο για τις επιπτώσεις ή για περαιτέρω εκφοβισμό. Έτσι, αυτό το οποίο θέλουμε πραγματικά να δούμε είναι αν υπάρχει αλλαγή στη συμπεριφορά τους.

Το θύμα εκφοβισμού συχνά θα επιδείξει σημάδια ή συμπτώματα ότι το εκφοβίζουν και είναι σημαντικό να ξέρουμε ποια είναι αυτά. Ένα από τα συχνότερα σημάδια είναι η απροθυμία ή η άρνηση να πάει σχολείο. Άλλα σημάδια περιλαμβάνουν ασυνήθιστες μεταπτώσεις στη διάθεσή του, σχισμένα ρούχα, μελανιές, εκδορές, απώλεια προσωπικών αντικειμένων, επαναλαμβανόμενες αιτήσεις για χρήματα για να τα δώσει σ’ αυτόν που τον εκφοβίζει και βαθμολογία που πέφτει.

Ένα παιδί που είναι εξωστρεφές μπορεί να παρουσιάσει σημάδια ντροπής και απροθυμία να βγει έξω ή να λάβει μέρος σε κοινωνικές δραστηριότητες. Μερικά άλλα σημάδια μπορεί να είναι αλλαγή στη διατροφή, ξαφνική αλλαγή στο στυλ ντυσίματος, πτώση της βαθμολογίας και αλλαγή των φίλων τους. Μπορεί επίσης να παρατηρηθούν αλλαγές στον ύπνο τους ή στο μοτίβο της όρεξής τους.

Προσεγγίστε προσεκτικά το θέμα με το παιδί σας

Όταν προσεγγίσετε το θέμα του εκφοβισμού, προχωρήστε προσεκτικά, διότι το παιδί σας μπορεί να φοβάται πολύ και να μη θέλει να το συζητήσει, μπορεί να ντρέπεται, να είναι θυμωμένο, και λυπημένο ή ακόμη και να νιώθει ενοχές. Πάντα είναι καλύτερο να προχωρήσουμε σιγά σιγά αντί να ρωτήσουμε το παιδί γρήγορα και ευθέως δύσκολες ερωτήσεις. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας δεν είναι στρεσσαρισμένο όταν το ρωτήσετε ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με τον εκφοβισμό. Για παράδειγμα, εάν αρνούνται να φάνε το πρωινό τους, αντί να τα ρωτήσετε «Γιατί δεν το τρως αυτό;» ή «Σε εκφοβίζουν;», περιμένετε  να ηρεμήσουν ή κάποια στιγμή που να είναι χαλαρά.

Μην του επιτεθείτε με σκοπό τη σύγκρουση, φανείτε ευαίσθητοι στα συναισθήματά τους. Να συζητήσετε μαζί τους αντί να αποφασίσετε συναισθηματικά. Πάνω απ’ όλα να τα επιβεβαιώσετε ότι δε φταίνε οι ίδιοι για τη λεύκη. Διαβεβαιώστε τους ότι είστε εκεί για να τους βοηθήσετε να βρουν μια λύση και θα συνεργαστείτε μαζί τους για να σταματήσει ο εκφοβισμός. Το πιθανότερο είναι ότι θα νοιώσουν ανακούφιση που το γνωρίζετε.

Η προσέγγισή σας μπορεί ακόμη και να συμπεριλάβει συζητήσεις με τους δασκάλους τους στο σχολείο, τους κοντινούς τους φίλους ή σίγουρα τα αδέρφια τους. Γνωρίζετε τα παιδιά σας καλύτερα από οποιονδήποτε. Γι’ αυτό σιγουρευτείτε ότι επικοινωνείτε μαζί τους σε μια σταθερή βάση, ώστε να αντιληφθείτε και να εντοπίσετε το οτιδήποτε νωρίς.