Οι πιθανότητες που έχει ένα οποιοδήποτε παιδί να εμφανίσει λεύκη είναι 0,5 - 2%. Στο 20 - 38% των ασθενών διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν συγγενείς α' και β' βαθμού, οι οποίοι έχουν λεύκη. Τα δε γενετικά δεδομένα που αφορούν στη λεύκη μιλούν για κληρονομικότητα πολυπαραγοντική - γονιδιακή, που δεν υπακούει στους νόμους του Μendel και που οφείλεται σε μια ανωμαλία, η οποία αλλοιώνει τη σύνθεση και διανομή της μελανίνης ή αλλάζει τη βιολογία του μελανοσώματος (μεταφορά – βιογένεση - μελανοποίηση). Η συχνότητα της λεύκης ανάμεσα σε συγγενείς πρώτου βαθμού που διαπιστώθηκε σε έρευνα με λευκούς, Ινδο-Πακιστανούς και ισπανόφωνους πληθυσμούς είναι 7,1%, 6,1%, και 4,8%, αντίστοιχα. Συνεπώς, ένα λευκό παιδί εχει 3,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσει λεύκη από τα άλλα παιδιά, εάν υπάρχει κληρονομικότητα.