Πώς αισθάνονται οι ασθενείς όταν διαπιστώσουν ότι το ομοιόμορφο χρώμα του δέρματός τους ξαφνικά διακόπτεται από κάποιες λευκές κηλίδες; Ξαφνικά, αλλοιώνεται κάτι που για τον καθένα μας είναι ξεχωριστό: η εμφάνιση μας.

Κάθε είδος απώλειας προκαλεί θλίψη, πόσο μάλλον όταν αυτή συνδέεται με τη γενική εικόνα του εαυτού μας που άλλαξε από την παρουσία της λεύκης και για τον ίδιο αλλά και για τους άλλους.

Η οικογένεια και οι φίλοι τις περισσότερες φορές προσπαθούν να στηρίξουν τον ασθενή που πάσχει από λεύκη, αλλά δεν είναι σίγουροι με ποιον τρόπο.

Μία από τις επιπτώσεις της λεύκης είναι ότι η εμφάνιση αλλάζει συνεχώς. Ο πάσχων αναγκάζεται να ζει με το φόβο της επιδείνωσης της λεύκης, ιδίως όταν η εξέλιξη της νόσου είναι ραγδαία και απαιτείται άμεση προσαρμογή. Προσπαθούν να καταλάβουν αν τα αγαπημένα τους πρόσωπα τους αποδέχονται με τη λεύκη, όταν ακόμα και οι ίδιοι προσπαθούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους.

Εκτός από τη θλίψη και το φόβο, αρκετούς ασθενείς με λεύκη τους κυριεύει ένας έντονος θυμός. Γιατί έπαθα λεύκη; Έκανα κάτι κακό; Δεν είναι δίκαιο αυτό που μου συμβαίνει, κτλ.

Αυτές είναι σκέψεις που καθημερινά βασανίζουν τους ασθενείς με λεύκη. Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που αντιμετωπίζεται δύσκολα. Μερικοί από τους ασθενοείς με λεύκη δεν ελέγχουν τον εαυτό τους και κατά συνέπεια στρέφουν το θυμό τους στον ίδιο τους τον εαυτό και αυτό είναι αυτοκαταστροφικό γιατί τους απομακρύνει από την οικογένεια και τους φίλους τους, που τις περισσότερες φορές επιθυμούν να τους στηρίξουν.

Οι ιατρικές απόψεις αυτών που θεωρούν τη λεύκη ανίατη, καθώς επίσης και οι χωρίς αποτέλεσμα θεραπείες που έχουν δοκιμάσει κατά καιρούς, τους κάνουν να απογοητεύονται ακόμη περισσότερο και να αφήνουν τον εαυτό τους αβοήθητο.

Είναι καιρός λοιπόν να απομυθοποιηθεί η άποψη ότι δε θεραπεύεται η λεύκη, ώστε να μπορέσουν επιτέλους οι ασθενείς της να απελευθερωθούν και να επικοινωνήσουν ευκολότερα με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους ή ακόμη και να ζητήσουν τη βοήθεια κάποιου ειδικού, ο οποίος μπορεί να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που τους στενοχωρούν και τους απομονώνουν.